Hodgkin’s lymphoma with multifocal Staphylococcus aureus infection in a 29-year-old male — a case study

Hodgkin’s lymphoma (HL) is a neoplastic disease of the lymphoid tissue. It is characterised by the presence of B lymphocyte-derived monoclonal Reed-Sternberg and Hodgkin cells, which tend to create a massive inflammation reaction in lymph nodes. Lymphadenopathy is common. The prognosis depends on the clinical stage according to Ann Arbor (Cotswold’s modification) classification and unfavourable prognostic factors. The ABVD chemotherapy regimen is the gold standard of treatment for patients with HL. This case report presents a patient diagnosed and treated for neck presentation of Hodgkin’s lymphoma intricate sepsis and coxarthritis because of Staphylococcus aureus infection. The treatment was arthrotomy. After the patient’s recovery chemotherapy was continued and complete remission was achieved.Hodgkin cells that tend to create massive inflammation reaction in lymph nodes. Limphadenopathy is common. Prognosis depends on clinical stage according to Ann Arbor( Cotswold’s modification) and unfavorable prognostic factors. The ABVD regimen ( adriamycine 25mg/m2, bleomycine 10 mg/m2, winblastine 6mg/m2, dekarbazine 375 mg/m2 day 1. i 15. 28 days cycle) is the gold standard of the treatment for patients with HL. This case report presents patient diagnosed and treated for neck tumors and Hodgkin's lymphoma intricate sepsis and coxarthritis because of contagion Staphylococcus Aureus. The treatment was arthrotomy. After the recovery continued privies chemotherapy achieving complete remissio

Hypertension and diabetes. Recommendations for 2011

Nadciśnienie tętnicze (NT) stanowi jeden z najbardziej rozpowszechnionych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Współistnienie NT i cukrzycy jest częstą sytuacją kliniczną, zaś ich jednoczesne występowanie znacznie zwiększa ryzyko powikłań narządowych. Terapia NT w cukrzycy musi obejmować zarówno leczenie niefarmakologiczne, jak i farmakologiczne. Zmiana stylu życia, redukcja masy ciała, poprzez zmniejszenie wartości energetycznej pokarmów i zwiększenie aktywności fizycznej, to konieczne elementy terapii. U chorych na cukrzycę należy podjąć terapię hipotensyjną przy wartościach ciśnienia > 140/90 mm Hg. Większość chorych z NT i cukrzycą wymaga leczenia skojarzonego. Do podstawowych połączeń dwóch leków o dobrej skuteczności hipotensyjnej należą: inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE-I) + antagonista wapnia; ACE-I + diuretyk tiazydowy/ /tiazydpodobny; antagonista receptora angiotensyny (ARB) + diuretyk tiazydowy i ARB + + antagonista wapnia. Autorzy ponownej oceny wytycznych European Society of Hypertension (ESH) z 2009 roku podkreślają, że preparat złożony można stosować w terapii hipotensyjnej w sytuacji, gdy monoterapia jest nieskuteczna i konieczne jest wdrożenie leczenia drugim lekiem. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 4, 213–221)Arterial hypertension seems to be one of the most common risk factor for the cardiovascular diseases. In clinical practice co-existence of arterial hypertension with diabetes mellitus seems to be very common. Treatment of hypertension among patients with diabetes mellitus must consider both pharmacological and non-pharmacological methods. Changes in a lifestyle, low-calories diet, body mass reduction and increase of a everyday physical activity are basic and necessary elements of each therapy. Treatment of essential hypertension in patients with diabetes mellitus should start at > 140/90 mmHg. Major group of patients with both diabetes mellitus and hypertension need combined therapy. Basic drugs connection, achieving good therapeutic goals by causing blood pressure reduction, are ACE-I + Ca antagonists, ACE-I + thiazyde diuretic, ARB + Ca antagonist. Authors of the newest reviews of guidelines from European Society of Hypertension (ESH) from 2009, emphasized that combined pills could be used in therapy only when monotherapy is insufficient and second drug must be given to the patient. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2011; vol. 2, no 4, 213–221

Combined drugs in the therapy of arterial hypertension — the latest guidelines of European Society of Hypertension

Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na zwiększającą się częstość nadciśnienia tętniczego. W Polsce choroba ta występuje u około 8 milionów osób. Niepokojącym pozostaje fakt, że tylko niewielki odsetek chorych osiąga normalizację wartości ciśnienia tętniczego. W świetle powyższych danych leki złożone znacznie upraszczają terapię i zwiększają jej skuteczność. W wytycznych European Society of Hypertension (ESH) z 2009 roku, a także w wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego podkreśla się celowość prowadzenia terapii lekami złożonymi. Wykazano, że kombinacja dwóch leków w postaci jednego preparatu zapewnia znacznie lepsze efekty niż monoterapia dużymi dawkami leku lub oddzielne podawanie kilku leków. Stosowanie leków złożonych z dwóch leków w małych dawkach, oprócz lepszej skuteczności, zapewnia istotne ograniczenie działań niepożądanych. Dobra tolerancja stosowanej kombinacji leków poprawia ponadto współpracę z chorym. Zgodnie z zaleceniami ESH z 2009 roku wszystkie uznane grupy leków powodują zbliżony efekt hipotensyjny. Jednak skojarzenia szczególnie zalecane to połączenie w jednej tabletce inhibitora ACE z diuretykiem, sartanu z diuretykiem bądź antagonisty wapnia z inhibitorem ACE. W wielu badaniach klinicznych dowiedziono celowości takich skojarzeń. Należy też pamiętać, że jeśli chory wymaga większego obniżenia ciśnienia niż 20/10 mm Hg, nie wystarczy monoterapia — koniecznym staje się wdrożenie terapii złożonej. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 3, 159–168)Latest epidemiological researches reveals growing number of patients with arterial hypertension. In Poland 8 millions people have elevated values of blood pressure. Unfortunately only small amount of patients is able achieved propriety values. Taking in to account above facts, combined drugs, makes the therapy much more easier and more effectiveness. Both European Society of Hypertension (ESH) from 2009 and Polish Society of Hypertension Guidelines emphasize the importance of polypill therapy. It was proved that putting two drugs in one tablet brings much more benefits than a monotherapy with high dosage of only one drug or two drugs but give separately. Despite the higher effectiveness, therapy with combined drugs, reduces also side effects of used substances. Good tolerance of intake specimen improves doctor–patient cooperation. According to the ESH Guidelines from 2009 all known groups of antihypertensive drugs caused similar effects as far as lowering the values of blood pressure is concerned. Howe are mostly recommended combinations are ACE inhibitors with diuretics, xartans with diuretics or calcium channel blockers with ACE inhibitors. Many clinical trials proved purposefulness of such therapy. We should remember, that if patients requires lowering blood pressure of more than 20/10 mm Hg treatment using only one chemical substance will not be effective and initiation of combined drugs therapy seems to be necessary. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2011, vol. 2, no 3, 159–168

Psychiatric disorders and development of type 2 diabetes

Psychiatric disorders have strong influence on predicted life expectancy. People with schizophrenia live approximately 25% shorter than average persons. At the same time many proofs revealed that type 2 diabetes occurs more often in this population. Among patient with schizophrenia, schizoaffective disturbances and bipolar diseases improper values of carbohydrate metabolism are observed 2–3 times often than in normal population. That unfavorable tendency leads to more frequent development of pre-diabetes states such as impaired fasting glucose and impaired glucose tolerance in this group. Presence of disturbed carbohydrate metabolism strongly increases the risk of cardio-vascular diseases. In population of patients with psychiatric disorders propriety applied antipsychotic therapy seems to play important role in the development of type 2 diabetes. According to American Diabetes Association and American Psychiatric Association, glucose level should be checked before introducing antipsychotic drugs. The same measurements should be repeated after 12 months from the beginning of the therapy. In accordance to latest guidelines, in population of patients with high family risk of developing type 2 diabetes antipsychotic drugs should be carefully chosen. Among medicines with proved positive influence on metabolic profile are: risperidon, amisulpiryd oraz aripiprazol.Choroby psychiczne w istotny sposób wpływają na długość życia pacjentów. Wykazano, że osoby chore na schizofrenię żyją krócej o około 25% w odniesieniu do zdrowej populacji. Wzrastająca liczba dowodów wskazuje na częste występowanie cukrzycy w tej grupie chorych. U pacjentów ze schizofrenią, z zaburzeniami schizoafektywnymi lub chorobami afektywnymi dwubiegunowymi nieprawidłowości w zakresie gospodarki węglowodanowej obserwuje się 2–3-krotnie częściej niż w ogólnej populacji. Ta niekorzystna tendencja prowadzi do istotnego wzrostu częstości występowania stanów przedcukrzycowych (nieprawidłowej glikemii na czczo oraz upośledzonej tolerancji glukozy), a także rozwoju pełnoobjawowej cukrzycy z jej klinicznymi konsekwencjami. Obecność zaburzeń gospodarki węglowodanowej w istotny sposób zwiększa z kolei ryzyko rozwoju powikłań sercowo- -naczyniowych. Wzrastająca ilość dowodów wskazuje na istotne miejsce stosowanej terapii przeciwpsychotycznej w złożonej patogenezie rozwoju cukrzycy typu 2 w tej grupie pacjentów. Zgodnie z zaleceniami Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego oraz Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego u każdego pacjenta przed rozpoczęciem terapii przeciwpsychotycznej oraz po 12 miesiącach leczenia należy skontrolować wartość glikemii. Dostępne rekomendacje jasno podkreślają, że u chorych obarczonych dużym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 2 należy wybierać leki przeciwpsychotyczne o udowodnionym, stosunkowo najmniejszym ryzyku wywoływania zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Wśród polecanych leków o najbardziej korzystnym profilu metabolicznym w tym zakresie wymienia się: risperidon, amisulpiryd oraz aripiprazol

Effectiveness of dyslipidemia treatment in high cardiovascular risk patients in the clinical practice in a view of PRECUK study

Cardiovascular disease (CVD) is the main cause of death worldwide. Atherosclerosis is known as “the silent killer of the XXI century”. Is a chronic inflammatory state that underlies CVD development. LDL cholesterol is one of the key risk factors of atherosclerosis. Therapeutics goals and pharmacological and non-pharmacological methods of therapy in this field are clearly defined by current recommendations.Epidemiological study PRECUK enrolled 32 000 individuals with lipid disorders and was created to evaluate a prevention of diabetes among cardiac patients. Results of the study revealed that in the group of cardiovascular risk patients an optimal control of LDL cholesterol was achieved with respect to less than 20% of individuals. The potential reasons for such disadvantage are discussed in the text. Authors point out the most important methods to improve success in hypercholesterolemia treatment.Choroby układu sercowo-naczyniowego stanowią główną przyczynę zgonów na świecie. U ich podłoża leży przewlekły proces o charakterze zapalnym — miażdżyca — uznana za „cichego mordercę” XXI wieku. Do głównych czynników ryzyka rozwoju miażdżycy należy cholesterol frakcji LDL. Obowiązujące rekomendacje jednoznacznie określają cele terapeutyczne i metody leczenia zarówno niefarmakologicznego, jak i farmakologicznego w tym zakresie. Wyniki badania epidemiologicznego PRECUK (Ocena prewencji cukrzycy wśród pacjentów kardiologicznych), w którym analizie poddano 32 tysiące osób leczonych z powodu zaburzeń lipidowych, wykazały, że w grupie pacjentów w istotny sposób zagrożonych występowaniem incydentów sercowo-naczyniowych, optymalną kontrolę w zakresie cholesterolu LDL osiągnięto jedynie u mniej niż 20% pacjentów. Autorzy dyskutują potencjalne przyczyny tej niekorzystnej sytuacji i zwracają uwagę na najbardziej istotne sposoby poprawy skuteczności terapii hipercholesterolemii

Mnogie stany ropne utrudniające rozpoznanie, wikłające przebieg i leczenie chłoniaka Hodgkina u 29-letniego mężczyzny — opis przypadku

Chłoniak Hodgkina (HL) jest chorobą nowotworową tkanki limfoidalnej. Cechuje się występowaniem monoklonalnych komórek Reed–Sternberga oraz komórek Hodgkina, które powodują masywny odczyn prawidłowych limfocytów w węzłach chłonnych. Rokowanie u chorych na HL zależy od stopnia zaawansowania choroby. Metodą referencyjną w leczeniu pierwszej linii jest chemioterapia według schematu ABVD zawierającą adriamycynę, bleomycnę winblastynę i dekarbazynę. W pracy przedstawiono opis przypadku chorego na chłoniaka Hodgkina z współistniejącym zakażeniem gronkowcem złocistym. W trakcie leczenia obserwowano krwiopochodne zapalenie stawu biodrowego ze wstrząsem septycznym. Powikłanie leczono operacyjne poprzez usunięcie torebki stawowej, głowy i szyjki kości udowej prawej. Po okresie rekonwalescencji kontynuowano zaplanowane leczenie systemowe uzyskując całkowitą remisję

Strategy of dyslipidemia treatment in patient with impaired metabolic balance — case report

Pierwszy etap leczenia zaburzeń gospodarki lipidowej powinna stanowić dieta wraz ze współtowarzyszącąmodyfikacją stylu życia. Jednocześnie należy pamiętać, aby u chorego obciążonegowieloma czynnikami ryzyka wystąpienia incydentu sercowo-naczyniowego oraz dyslipidemiąmożliwie wcześnie wdrożyć terapię farmakologiczną. Lekiem pierwszego rzutu stosowanymw terapii hipercholesterolemii są statyny. Wynik badania PRECUK obejmującego populację32 000 Polaków, wykazał że u ponad 25% respondentów farmakoterapię rozpoczęto po ponad12 miesiącach od momentu rozpoznania dyslipidemii a kolejne bli sko 24% po raz pier wszyzażyło lek dopiero po 5 latach trwania zaburzeń. Podczas terapii należy regularnie monitorowaćfunkcję wątroby, aby w razie potrzeby odstawić preparat. W chwili obecnej nie istnieje jednawspólna norma stężenia cholesterolu frakcji LDL dla całej populacji. Za do celowe stężeniecholesterolu frakcji LDL w gr upie osób z już rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową lubcukrzycą przyjmuje się wartości < 100 mg/dl, a optymalnie, jeśli jest to możliwe < 70 mg/dl.Alternatywną opcją dla maksymalnej dawki statyny stanowić terapia sk ojarzona opar ta nastatynie i ezetymibieFirst choice treatment, as far as dyslipidemia is concerned, should be diet and changes in livestyle. At the same time we should kept in mind that pharmacotherapy should be initiate as quickas it is possible. Statins are most common drugs, that are used in therapy of hypercholesterolemia.According to the PRECUK Study — almost 25% respondents implement treatmentafter more than one year. At the same time almost 24% patients start using drugs after morethan 5 years from moment when dyslipidemia had been diagnosed. During the therapy liverfunction should be controlled regularly. Nowadays, in Poland there is no one common LDL —cholesterol norm covering the whole population. Among patient with diagnosed cardiovascular disease or diabetes mellitus LDL — cholesterol levels should be < 100 mg/dl and optimally,if it is possible, < 70 mg/dl. An alternative option for maximal statin dose could be combinedtherapy — statin and ezetymi

Ankieta ryzyka interakcji leku z żywnością w wybranych chorobach metabolicznych. Część 1 — cukrzyca

The World Health Organization reports that about half of the patients treated with medicaments take it incorrectly and do not follow the recomendations of doctor or these in the leaflet. This can lead to many negative health effects caused by drug interactions. Pharmaceuticals also interact with food. These interactions can be dangerous for patient’s health. Drug-food interactions lead to prolonged therapy, reduce its quality and increase its costs. This problem becomes particularly important in the case of metabolic diseases such as diabetes, dyslipidemia or hypertension, wherein the amount and quality of food consumed by the patient is very important. In this paper a questionnaire allowing analysis of drug interactions with food in diabetes, dyslipidemia and hypertension is presented. This survey has practical application in both outpatient and inpatient settings. It allows to ameliorate the effectiveness of treatment of patient with metabolic disease and thereby improve quality of his life.Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że około połowa pacjentów poddanych farmakoterapii zażywa leki niezgodnie z treścią dołączonej do nich ulotki lub zaleceniami lekarza. Może to prowadzić do wielu negatywnych skutków dla zdrowia wynikających z interakcji lekowych. Farmaceutyki wchodzą w interakcje również z pożywieniem. Oddziaływania te mogą być niebezpieczne dla zdrowia pacjenta. Wydłużają czas terapii, obniżają jej jakość i generują większe koszty. Problem ten nabiera szczególnego znaczenie w wypadku chorób metabolicznych, takich jak cukrzyca i dyslipdemie, oraz w nadciśnieniu tętniczym, gdzie ilość i jakość spożywanego przez pacjenta pokarmu ma szczególne znaczenie. W niniejszej pracy zaproponowano ankietę umożliwiającą zbadanie interakcji leków z żywnością w cukrzycy, dyslipidemi i nadciśnieniu tętniczym. Ankieta ta ma praktyczne zastosowanie zarówno w war unkach ambulatoryjnych, jak i szpitalnych. Pozwala ona wyciągnąć wnioski umożliwiające poprawę skuteczności terapii pacjenta ze schorzeniem metabolicznym i poprzez to podniesienie jakości jego życia

Evaluation of resistin in obese patients with hypertension

Wstęp Rezystyna to adipocytokina, której znaczenie jako potencjalnego ogniwa łączącego otyłość, insulinooporność i nadciśnienie tętnicze postulowane jest przez coraz większą liczbę autorów. Celem pracy była ocena stężenia rezystyny u otyłych chorych z nadciśnieniem tętniczym oraz poszukiwanie jej zależności z wartościami ciśnienia tętniczego. Materiał i metody Analizie poddano 25 otyłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz 20 otyłych bez nadciśnienia tętniczego. U wszystkich przeprowadzono pełne badanie kliniczne oraz 24-godzinną rejestrację ciśnienia tętniczego. Zgodnie z kryteriami European Society of Hypertension chorych z nadciśnieniem podzielono na 2 podgrupy: non-dippers (14 pacjentów) oraz dippers (11 pacjentów). Stężenie rezystyny oceniono metodą immunoezymatyczną (DRG Diagnostic). Wyniki 1. Stężenie rezystyny u otyłych osób z nadciśnieniem było istotnie wyższe niż u chorych otyłych bez nadciśnienia (p < 0,01). 2. Wśród chorych z nadciśnieniem znamiennie wyższe stężenia rezystyny stwierdzono w podgrupie chorych non-dippers w porównaniu z chorymi dippers (p < 0,05). 3. Stwierdzono dodatnią korelację między stężeniami rezystyny i wartościami skurczowego ciśnienia tętniczego (r = 0,45, p < 0,05). Wnioski 1. Rezystyna powinna być rozpatrywana w złożonej patogenezie nadciśnienia związanego z otyłością. 2. Wyższe stężenia rezystyny w podgrupie chorych non-dippers z nadciśnieniem mogą świadczyć o udziale tej adipocytokiny w kształtowaniu profilu ciśnienia tętniczego.Background Resistin is an adipocytokine investigated as a possible etiologic link between excessive adiposity, insulin resistance and hypertension. The aim of the study was to evaluate of resistin concentration in obese hypertensive patients and to assess its relation to blood pressure. Material and methods 25 obese hypertensive patients and 20 obese patients without hypertension were studied. Clinical examination and 24-hour blood pressure monitoring (ABPM) was done in all participants. On a base of ABPM results they were divided into two subgroups: non-dippers (14 patients) and dippers (11 patients). Concentrations of resistin were assessed with use of immunoenzymatic method (DRG Diagnostic). Results 1. Plasma resistin levels in hypertensive patients with obesity significantly exceeded those observed in the group without hypertension (p < 0.01). 2. Significantly higher resistin concentrations were found in non-dipper hypertensives as compared to dipper hypertensives (p < 0.05). 3. Positive correlation between resistin levels and systolic blood pressure was found (r = 0.45; p < 0.05). Conclusions 1. Resistin should be considered as potential factor in the complex pathogenesis of obesity related-hypertension. 2. The higher blood resistin levels in non-dipper hypertensives may indicate a possible influence of this adipocytokin on blood pressure profile

Rozpowszechnienie nadciśnienia tętniczego na świecie i w Polsce

Nowadays, arterial hypertension is considered as one of major health, social and economic problems throughout the world and in Poland. According to WHO reports, nearly 1 billion people older than 25 are hypertensive. Hypertension is a coronary system disease of complicated etiology and numerous factors lead to its occurrence. The effects of long-term influence of high values of blood pressure are organ complications as well as development and progression of coronary artery disease, renal dysfunction and stroke. Complications of arterial hypertension cause 12.8% of all deaths worldwide. It was believed that hyper tension is more common in urbanised regions and countries than in rural ones. Currently, incidence of ar terial hyper tension grows rapidly in countries of low and medium income, and decreases in high income countries. This situation is correlated with civilization progress, especially urbanization, migration from rural to urban areas and lifestyle changes. Countries of high income reduced the number of hypertensive persons with health promotion and access to proper therapies. In other countries, effective actions improving the detection and treatment of hypertension are necessary. Such actions should be preceded with updated, standardized epidemiological research, taking into account, among others, population and environmental factors.Obecnie nadciśnienie tętnicze jest uważane za jeden z głównych problemów zdrowotnych, społecznych i ekonomicznych na całym świecie i w Polsce. Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia, prawie 1 mld ludzi w wieku powyżej 25 lat choruje na nadciśnienie tętnicze. Jest to układowa choroba o złożonej etiologii, a do jej wystąpienia może doprowadzić wiele czynników. Wpływ długotrwałego oddziaływania wysokich wartości ciśnienia krwi skutkuje powikłaniami narządowymi, takimi jak rozwój i postęp choroby wieńcowej, zaburzenia czynności nerek i udar mózgu. Powikłania nadciśnienia tętniczego są przyczyną 12,8% wszystkich zgonów na całym świecie. Do niedawna powszechny był pogląd, że nadciśnienie tętnicze jes t bardziej powszechne w zurbanizowanych regionach i krajach niż na obszarach wiejskich i w krajach rolniczych. Obecnie częstość występowania nadciśnienia tętniczego rośnie szybko w krajach o niskich i średnich dochodach, a zmniejsza się w krajach o wysokich dochodach. Sytu acja ta jest związana z postępem cywilizacyjnym, zwłaszcza z urbanizacją, migracją z obszarów wiejskich do miast i zmianą stylu życia. W krajach o wysokich dochodach odsetek os ób z nadciśnieniem tętni - czym zmniejsza się ze względu na promocję zdrowego stylu życia i dostęp do odpowiednich terapii. W pozostałych krajach konieczne jest wdrożenie skutecznych działań poprawiających wykrywalność i leczenie nadciśnienia tętniczego. Takie działania powinny być poprzedzone stale aktualizowanymi, standaryzowanymi badaniami epidemiologicznymi, w których powinny być brane pod uwagę, między innymi, czynniki populacyjne i środowiskowe